Ο σχεδιασμός του τοπίου απαιτεί μια σύνθετη αντιμετώπιση των χωρικών
προβλημάτων του τοπίου. Μια μελέτη αρχιτεκτονικής τοπίου αποτελεί μια συστημική ανάλυση των
δεδομένων της δομής, των λειτουργιών και των αλλαγών του τοπίου, και μια
ανάγνωση του χαρακτήρα και της ταυτότητας του, που προσδιορίζει τις αδυναμίες,
τα απειλούμενα στοιχεία, τις προοπτικές και τις δυνατότητες χρησιμοποίησης του
τοπίου, τον προσδιορισμό δηλαδή της ικανοχωρητικότητας του, του δυναμικού και
της καταλληλότητας του για διαμόρφωση.
Οι σύγχρονες τάσεις της
αρχιτεκτονικής τοπίου προτείνουν μια ανάλυση όχι μονοδιάστατα οικολογική ή
οπτική-αντιληπτική, αλλά μια ανάλυση τοπίου που να βασίζεται σε κριτήρια κοινωνικά, οικολογικά
και αντιληπτικά για την πολλαπλή ανάγνωση του τοπίου. Η προσέγγιση αυτή καθιερώθηκε ως κοινωνικοοικονομική, οικολογική και
αντιληπτική, περιλαμβάνει οικολογικά και αντιληπτικά στοιχεία, αλλά και τη
διερεύνηση της ιστορίας του τόπου, τη φυσική και πολιτισμική, και όλων εκείνων
των χαρακτηριστικών παραγόντων που συμβάλλουν στη σύνθετη διαμόρφωση του
τοπίου. Η προσέγγιση αυτή περιλαμβάνει το συσχετισμό του τοπίου με τον χρόνο,
αφού αναγιγνώσκει τις εγγραφές του χρόνου στο τοπίο και επιδιώκει μια κατανόηση
του τοπίου γι’ αυτούς που θα το χρησιμοποιήσουν, δίνοντας προτεραιότητα στο
συλλογικό ενδιαφέρον κατά τη χρήση του τοπίου.
Στα
τεχνικά έργα, ενώ ο
περιβαλλοντικός σχεδιασμός των τεχνικών έργων αποτελεί ένα σύνθετο πρόβλημα
συνάρθρωσης της λειτουργικότητας, της ευστάθειας, της ασφάλειας, της
οικονομίας, της αισθητικής και της οικολογίας, η μελέτη αρχιτεκτονικής τοπίου,
που εξειδικεύεται συχνά ως μελέτη αποκατάστασης τοπίου, έχει σκοπό την
αναβάθμιση και ανάδειξη τοποθεσιών ιδιαίτερου φυσικού κάλλους ή πολιτιστικής
κληρονομιάς που αξίζουν προσοχής, την ένταξη του τεχνικού έργου στο υφιστάμενο
τοπίο, την προστασία και την αποκατάσταση του διαταραγμένου τοπίου από την
κατασκευή του έργου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου